زندگی باور میخواهد

آن هم از جنس امید

که اگر سختی راه به تو یک سیلی زد،

یک امیدی به تو گوید:

که خدا هست هنوز...

میگم چه حس خوبیه...وقتی که تسلیم نمیشی و مبارزه می کنی...و چه حس بهتری ...وقتی که به پیروزی میرسی

خوشحالم که هنوز هم تو شرایط سخت امیدم رو از دست نمیدم و دست از جنگیدن بر سر خواسته یا عقیده ام بر نمیدارم...

شاید تو اون شرایط آدم فکر کنه که داره کم میاره...اما...اون اعتقاد درونی و امیدی که در تک تک اعضای وجود آدم رخنه کرده..باز هم به صورت پنهان و نامحسوس داره حرکتت میده رو به جلو و نمیزاره پا پس بکشی...و در آخر که به اون هدف مورد نظرت میرسی ... و فکر آرامش پیدا میکنه و میشه درست مسائل پیش اومده رو بررسی کرد...راحت تر میشه فهمید که در تمام این مدت اعتقاد. و امیدت بوده که داشته حمایت و هدایتت میکرده و به تو اجازه تسلیم شدن نداده...

به امید اینکه هیچوقت این اعتقاد و اعتماد در وجود اونایی که بوجود اومده از بین نره ...

پروازی در دلم هست
بی پرنده
بی آسمان ...

نظرات شما عزیزان:

فاطمه

ساعت18:35---17 آبان 1391

عالیه موفق باشی داداش

فاطمه

ساعت18:35---17 آبان 1391

عالیه موفق باشی داداش

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: